Ey gönül gezme yabanda eyle derdine ilâc,
Ölmeden evvel eyle tedârik ecel yakın gözün aç.
Ol rûz-i cezâda sorarlar cümle a’mâlin senin,
Kıl namazı tut orucu Mevlâ’nın nehyinden kaç.
Küntü kenzin dedi Mevlâ arayan bulur ânı,
Levlâke levlâk buyurdu yücedir ânın şânı.
Fedâ kıl yoluna ânın malı mülkü hem cânı,
Sevdi halk eyledi Mevlâ re’sine vuruldu tâc.
Derde dermân halkeyledi rahmeten li’l-âlemîn,
Şefa’at umdular andan enbiyâ-yı mürselîn,
Şefâ’at için halk etti ânı Rabbu’l-Âlemîn,
Bây u gedâ her ne var ise cümlesi ona muhtâc.
İndirdi Cebrâil ona Ganî Mevlâ’dan selâm,
Âyet âyet beyyinâtın cümlesi oldu temam.
Okudu tefsîr eyledi cümlesini ol imam,
Gösterdi âleme yolu cümleye oldu sirâc.
Mûtû kable ente mûtû sırrına ir ey hümâm,
Ölmeden evvel öl dedi sana ol hayr-ul enâm.
Küllü nefsin zâikatü’l mevt işittin temam,
Can yerinde dâim iken ey Hüsnîyâ gözün aç.
Hüsnü Gülzari efendi Divan Sözleri
0 yorum: